De naam Heathers Hill.
Wij wonen tegenwoordig aan de rand van de bebouwing van Best maar vroeger, toen het echt nog buitengebied was, zei iedereen dat je daar “op de hei” woonde aan het “Heuveleind”. Dat is de basis voor onze kennelnaam “Heathers Hill” en daarmee begint ook de naam van al onze shelties. Mijn familienaam “de Koning” heb ik verwerkt in de naam van alle pups die in mijn kennel geboren zijn. De reutjes krijgen na de kennelnaam “King” als eerste woord in hun stamboeknaam en de teefjes natuurlijk “Queen”. Dat zul je ook overal terug zien op de website.
Een korte geschiedenis.
Regelmatig zag ik onderweg voor een bezoek aan mijn ouders een leuke kleine hond lopen. Ik kwam erachter dat dit een “sheltie” moest zijn en zo’n hondje wilde ik ook graag hebben. Shelties zag je destijds in Brabant echter heel weinig en ik kende dan ook geen fokkers. Ik heb er lang naar gezocht maar pas op 1 Januari 1995 is het gelukt om ver van huis in Friesland een sheltiepup te halen. Dat was via een advertentie in een landelijke krant. Zo werd “Shelly” mijn eerste sheltie maar daar is het natuurlijk niet bij gebleven.
Ik ben met Shelly naar de puppycursus van KC de Kempen gegaan en daar hoorde ik dat de club ook elk jaar in januari in Eindhoven een grote hondenshow organiseerde. Ik heb voor de eerstvolgende show in 1996 ingeschreven en dat was ook de eerste hondententoonstelling waar ik ooit aan meedeed. Ik vond showen leuk maar wilde ook graag gaan fokken en hoorde dat je dan het beste een eigen kennelnaam kunt hebben. In 1997 heb ik de kennelnaam Heathers Hill gekregen van de Raad van Beheer. Dat ik met dieren opgegroeid ben op een boerderij en ook jarenlang heb meegewerkt in dat bedrijf zal ook wel meegespeeld hebben in de wens om fokker te worden.
Shelly is intussen overleden maar ze is de stammoeder van alle Heathers Hill-shelties. Dat ze goed vererfde bleek al toen ik op de eerste de beste show met dochter Pino, uit haar eerste nestje, een RCAC-prijs haalde. Ik heb na Shelly nooit meer een ander teefje of reutje gekocht en heb mijn kennel helemaal met eigen kweek opgebouwd. Ik ben daarbij op eigen inzicht verder gegaan met het zoeken van geschikte dekreuen voor mijn teefjes, vaak in Engeland, en met het selecteren van pups om zelf aan te houden. Dat heeft ertoe geleid dat “Heathers Hill” in de afgelopen 20 jaar tot een bekende en succesvolle kennel is uitgegroeid.
Als resultaat van alle inspanningen heb ik tot nu toe 15 kampioenen gefokt, zowel reuen als teefjes. Samen hebben ze 54 landskampioen titels in meerdere landen. Shelly’s kleindochter Pepper (Heathers Hill Queen Pepper) was daarvan mijn eerste Nederlandse en ook Internationale Kampioen en haar foto staat bovenaan op de homepage. Met Pepper mocht ik in 2005 ook voor het eerst in Engeland op de wereldberoemde show “Crufts” showen en ze werd daar meteen als Reserve (VHC) geplaatst in de Open Klasse. Mee mogen doen en zeker een plaatsing krijgen op Crufts is echt niet makkelijk maar al meer dan 10 jaar lang is het sindsdien gelukt om elk jaar met een “nieuwe” sheltie op Crufts te kunnen showen.
Wat wil ik met mijn shelties bereiken?
Ik heb vanaf het begin geprobeerd om voor mijn fokteefjes combinaties te vinden met reuen die er wat betreft de stamboom, maar vooral ook wat de bouw en het type betreft, goed bij passen en die naar verwachting de eigenschappen van mijn shelties nog zouden kunnen verbeteren. Achteraf blijkt dat natuurlijk niet altijd te lukken, maar ik probeer steeds weer om pups te hebben die beter zijn dan hun moeder. Stukje bij beetje groeide zo de kwaliteit van mijn lijn en ik wil zo uiteindelijk ook een herkenbaar en stabiel type “Heathers Hill-Shelties” krijgen. Maar ik ben toch vooral blij als ik hoor dat ik mensen een mooie en leuke sheltie-pup heb kunnen geven.
Hoe zie ik een sheltie graag?
Ik zie in een sheltie graag het gedrag en het karakter van een herdershond en gebruikshond terug, hetgeen ze oorspronkelijk waren op de Shetland Eilanden. Het zijn slimme werkhonden en geen schoothondjes, ze kunnen tegen een stootje en moeten zelfstandig en actief kunnen zijn. Ik probeer dat ook te bevorderen door naar hen toe niet te beschermend te zijn in de omgang. Ook vind ik dat beweging belangrijk is, bijvoorbeeld agility, hoopers, wandelen, fietsen, gehoorzaamheid of ringtraining. Je hoeft een sheltie echter niet dag en nacht bezig te houden. Een dag rust is geen probleem. Ook kan een sheltie gerust langere tijd alleen thuis blijven als u hem daar van jongs af aan vertrouwd mee maakt.
